Moslimfundamentalisme

Je kan geen krant meer openslaan of het gaat over moslimfundamentalisme en over moslims in het algemeen. Het proces tegen de Hofstad groep draagt daar natuurlijk aan bij. Maar ook de dreiging van terroristische aanslagen en de aanwezigheid van Amerika in Irak.. In Nederland schijnen er al meer dan een miljoen moslims te zijn. Niet allemaal fundamentalistisch en heus niet allemaal bereid en in staat om een aanslag te plegen. Maar wel bijna allemaal met veel overtuiging van mening dat het pas écht wat wordt in deze wereld als de Koran het overal voor het zeggen krijgt. En daarom ook wel blij met alles wat daaraan bijdraagt. Dat deze moslims over het algemeen geen hoge pet ophebben van onze samenleving kan ik me ook nog wel een beetje voorstellen. Er zijn heel wat vrijheden waar ik ook niet zo trots op ben. De vrijheid om de advertenties van sommige dagbladen te vullen met naar seks hijgende nummertjes geven nu niet direct een waardig beeld van onze christelijke samenleving. Het is natuurlijk wél zo dat juist deze samenleving onze moslimlandgenoten de vrijheid verschaft om te zijn wie ze zijn. Met alle denkbeelden over de Koran, Mohammed, het westen in het algemeen en Nederland in het bijzonder. Ze nog net niet de vrijheid verschaft om moorden te begaan, maar wél om openlijk te zeggen, dat aanslagen en moorden ergens toch wel goed zijn omdat ze het goede doel dienen. Wat is nu ons antwoord. De politiek vindt dat we meer en meer moeten duidelijk maken welk gedrag we niet tolereren. En denkt daarbij dan voornamelijk aan crimineel en opruiend gedrag. Nu is het probleem, dat moslims hun gedrag om van Nederland een moslimstaat te maken nooit als crimineel zullen waarderen en dus vol overtuiging door zullen gaan. Ik denk dat de oplossing juist in die overtuiging zit. Sinds wij in Nederland de christelijke God hebben afgeschaft en alleen nog maar toestaan binnen een paar beschermde muurtjes van een kerkgebouw is er ruimte gekomen voor veel andere ideeën. En niet alleen voor de zoete geuren van de New Age, maar ook voor het harde geweld van moslimstrijders, die nog wél in hun God geloven. Waar onze kerken leeglopen omdat we niet meer geloven dat er een persoonlijke God bestaat, die ook wat met óns leven te maken heeft is hún God een realiteit, die voor de meest fanatieke gelovigen zelfs extra erotische genoegens in het hiernamaals voorhanden heeft. Waar wij bang geworden zijn op onze christelijke scholen de lessen met gebed te beginnen en de bijbel als leidraad te nemen, wordt er op de bijzondere moslimschooltjes vijf keer per dag gebeden en hangen de muren vol met koranteksten. Wij hebben God verlaten. God die zich door Jezus Christus aan ons heeft laten zien. God die heel dichtbij gekomen was hebben wij verbannen uit onze levens. Er is maar één middel tegen moslimfundamentalisme. Als wij weer gaan bidden en onze harten openstellen voor de lévende God, de Vader van Jezus Christus, zullen we zien, dat Hij nog altijd een God van dichtbij is. Een God die levens verandert. Niet in aanslagplegende, levensverwoestend moslimfundamentalisme, maar in vergevende zelfopofferende liefde.