29 april 2011

Ik zal niet sterven maar leven!

Psalm 118:17. Jezus en zijn discipelen zongen het vlak voor het sterven van Jezus. Een psalm die over Hem gaat. De steen die de bouwers verwerpen wordt de hoeksteen (vs. 22). Toch gaat het nieuwe leven van Jezus door het sterven heen. Zoals een rups in de cocon sterft om vlinder te worden zo stierf Jezus aan het kruis om de hoeksteen te worden. De dood werd verslagen door hem tegemoet te treden. Jezus begeerde het Pascha te eten met de discipelen en wist dat deze psalm daarvan het slot zou zijn. Wij willen genieten. Het adagium van deze tijd: als je maar geniet, geniet ervan, genieten hoor!! Maar Jezus ging voor zijn opdracht en genoot daardoor de liefde van zijn Vader. En nu kan ik ook zeggen: Ik zal niet sterven maar leven! Looft de Heer want Hij is goed. Zijn goedheid is voor eeuwig!.

28 april 2011

De hel.

De hel is noodzakelijk voor een vrije keuze. En tegelijk een onmogelijkheid bij een vrije keuze. Hoe kan je vrij zijn als er maar twee keuzen zijn en de foute keuze bestraft wordt met de hel? Nu is "hel" een nogal gekleurd woord, zowel vanuit de grondteksten als in het Nederlands. Is het eeuwige pijn? Een voortdurend bewustzijn van de foute keuze? Of "de tweede dood" een altoos "niet zijn". Voor mijn gevoel is dat laatste verteerbaar. Buiten God zijn bestaat hoe dan ook niet, dus mensen die daarvoor kiezen kiezen voor de dood. Dan heeft het nog met respect te maken: mensen die (bewust) niet mee willen doen worden daartoe niet gedwongen. Er zijn nogal wat bijbelteksten die zeggen dat "alles" goed gaat komen. Dat is dus ook zo! Inclusief het niet zijn van hen die dat niet willen. Een onmogelijke mogelijkheid.

27 april 2011

Paulus.

Paulus heeft een nogal aanvullende boodschap. Ik zeg expres niet afwijkend. Aanvullend, want hij ontving openbaringen over geheimenissen. Het wonderlijke is dat die openbaringen nieuw waren: "zie ik deel u een geheimenis mede" en tegelijkertijd volledig terug te vinden zijn in het oude testament (de TENACH). De verborgenheden van de TENACH worden open-gebaard door Paulus. De gemeente als het Lichaam van Christus. Uitverkoren met Hem verenigd te worden. Een hemelse roeping. Dat betekent niet een zweverige roeping, maar een fundamentele, betekenisvolle bestemming. Als we Paulus niet bestuderen zullen we van de TENACH niet zoveel begrijpen. Zijn uitleg in Romeinen 9,10,11 is van fundamenteel belang voor het verstaan van de Schrift. Zonder Paulus begrijpen we Jezus verkeerd. Jezus sprak tot de 12. Paulus tot de gojim, de heidenen én Israël. Nogal belangrijk dat verschil.

25 april 2011

Is er nog ruimte voor verschillende kerken?

Er gaan geluiden op dat die tijd voorbij is. We moeten we samen één zijn. Ook organisatorisch. We moeten over muren heen kijken en zelfs heen stáppen. Verscheidenheid is een luxe. We zijn er te klein voor en er is te veel druk van buitenaf om van binnenuit nog on-een te zijn. En toch zie ik er niks in. Vergis je niet: ook bij de vervolgde kerken is niet iedereen één. Neem alleen de staatskerken en de ondergrondse kerken. De tijdgeest - één van de gevaarlijkste geesten - wandelt ook rond in onze kerken. Ook in de kerk hebben we het over het on-belang van waarheid. Het maakt niet uit. Het is jouw waarheid. We blijven - samen - nog even staan voor kruis en opstanding, maar verder mag je eigenlijk niet gaan. Alsof het alleen dáár om zou gaan. De belijdenis dat God Zich in Zijn Woord geopenbaard heeft én in Christus en dat die openbaring is afgesloten is bijvoorbeeld een volgens velen achterhaald standpunt. De Geest voegt nog elke dag profetieën en openbaringen toe. Het is niet voor niks dat de Bijbel eindigt met Openbaring 22:18 en 19. Lees maar na. Daar sta ik. Ik wil niet anders.

24 april 2011

Wat is er nu veranderd?

Jezus leeft weer. En wel voor eeuwig. Ok, en dan? O ja, natuurlijk, onze zonden zijn vergeven en ook wij mogen later naar de hemel. Is dat het? Nogal op onszelf gericht. En veel mensen hebben er ook niks meer mee. Kunnen zich er helemaal niks bij voorstellen, eeuwig leven! Veel mensen zijn blij dat er een eind aan komt. Ook de kerk heeft dit eeuwenlang verkondigd en is blijven steken in een ongezond verlangen naar vergeving. Aflaten, zondebesef, schuldbewustzijn. Terwijl het offer van Jezus een meerdimensionale verandering teweegbrengt. In plaats van stoffelijk, aards, worden wij hemels! En de hemel is niet (alleen) een plek waar God woont, maar is een situatie waarin Gods schepping tot haar bestemming komt. Larven worden libelles, cocons worden vlinders, mensen worden zoals engelen: zij huwen niet en worden niet ten huwelijk gegeven, maar zullen een nieuwe fase van van bestemming ingaan. Vandaag is de aarde zwanger, in barensnood. Van een nieuwe bestemming, waarin hemel en aarde tezaâm zijn verenigd tot een volkomenheid waar deze weeën voor nodig zijn.

21 april 2011

Pasen!?

Iedereen weet wat kerst is (de geboorte van Jezus, al is dat natuurlijk onzin) en bijna niemand weet wat Pasen is (de opstanding van Jezus, maar dat is natuurlijk ook onzin). Pasen is Pesach en op Pesach stierf! het paaslam. Om drie dagen en drie nachten laten (dus niet van vrijdag tot zondag, dat is maar anderhalve dag en twee nachten) op te staan uit de dood. We hebben dit feest onherkenbaar gemaakt voor het volk waaruit de Messias voortkwam: Israël. We vieren het niet meer op de 14e Nissan, zoals Israël, we maken de dagen en tijden onherkenbaar. En dat terwijl dit het énige teken is dat Israël zal ontvangen: Mattheüs 12:39: het zal geen teken gegeven worden dan het teken van Jona, drie dagen en drie nachten. Wat nu? Geen goede vrijdag meer? Voorlopig nog wel. Ik heb niet de illusie een verandering te kunnen bewerken. Maar wel weten waar het over gaat. Bewust worden van de feiten rondom het grootste gebeuren van de geschiedenis: dood én opstanding van ons Pesachlam, Jezus Christus. (wie er meer van wil weten, ik heb een boekje geschreven, laat me even weten en ik stuur het toe, 7,95 euro inclusief verzendkosten)

20 april 2011

Job (3)

Toch legt Job zich niet alleen maar neer bij de bestaande situatie. Hij weet (nog steeds en voorgoed) niets! van de hemelse "weddenschap". Hij heeft zijn "vrienden" horen orakelen over alle religieuze mogelijkheden. En nu daagt hij de Eeuwige Zelf uit. Hij zou wel een onafhankelijke rechter willen tussen hem en God. (hfdst. 31) En dan gebeurt het. Ineens. Als Elihu nog aan het woord is neemt de Almachtige het Woord. Hij antwoordt Job in een storm! Jezus zal later zeggen: wie zoekt die vindt. Job roept en krijgt antwoord! En God zegt dan:"Omgordt nu als een man uw heupen". Dat wil zeggen:"maak je klaar voor de strijd!" God gaat de confrontatie aan met Job, zijn geliefde, in wie Hij geen onrecht heeft gevonden en die stand hield tegen satan. Hij is kansloos, dat wel, maar zijn vrienden nog meer! Want géén van hun argumenten zijn die van de Eeuwige.

16 april 2011

Job (2)

Ze hebben niet allemaal dezelfde argumenten, deze vrienden. Natuurlijk zoeken ze wel gezamenlijk de oorzaak bij Job, maar die oorzaak wordt wel heel verschillend aangeduid. Elifaz is mystiek en ziet zelfs geestverschijningen (hfdst.4) Bildad ziet meer in traditie: "doe toch navraag bij het voorgeslacht"(hfdst. 8) Sofar is meer bevindelijk, gnostiek bijna:"Och, of God Zelf eens sprak"(hfdst. 11) Er is niet veel veranderd. Van heel verschillende kanten worden handreikingen gedaan. Maar Job is - naast zijn vertrouwen - ook heel eerlijk. Hij dient en diende God en daar doen mystiek, traditie en bevinding niets toe of af. Zonder te weten dat Satan achter dit gebeuren zit en dat God "gewed" heeft op zijn trouw houdt hij vast aan zijn standpunt en aan zijn geloof. Geloof gaat altijd een stapje verder dan verklaringen. Het vertrouwt de Eeuwige en Onzichtbare: Niemand heeft ooit God gezien!

14 april 2011

Job

Job is inzet van een vreemd gebeuren. God en Satan hebben een soort "weddenschap" waarin Satan Job mag testen: blijft hij ook trouw aan de Eeuwige als er van zijn rijkdommen niets overblijft. God is overtuigd van de trouw van Job en verleent Satan toestemming hem alles, maar dan ook alles af te pakken. Op de mestvaalt van zijn leven met alleen nog zijn verdrietige en boze echtgenote wordt hij belaagd door zijn "vrienden". Zij willen hem dwingen toe te geven dat hij zondigde en dat hem dit dus terecht overkomt. Leed, pijn en verdriet moeten een oorzaak hebben en die oorzaak zoek je in de levenswandel en de overtuigingen van de lijder. Ook vandaag gebeurt dat. Dan moet er gebeden, genezen en bevrijd worden. Gevast en aangedrongen op volkomen leven! Mijn broer, die MS heeft, heeft het al dikwijls te horen gekregen:"ruim je leven op en laat je behandelen door een genezer/bevrijder" Maar in dit alles zondigde Job niet en mijn broer ook niet: De Heer heeft gegeven en de Heer heeft genomen. De Naam, Hasjeem, zij geloofd.

2 april 2011

Onvoorwaardelijke liefde?

Veel mensen verwarren onvoorwaardelijke liefde met onvoorwaardelijke goedkeuring. Als je iemand onvoorwaardelijk liefhebt kan je toch diametraal tegenover hem staan. Als hij zijn ondergang tegemoet gaat door dronken in een auto te stappen zal je hem daarvan - met het risico ruzie te krijgen - van weerhouden. Ook in opvoeding is het belangrijk te weten dat onvoorwaardelijke liefde zich juist laat zien in het stellen van duidelijke grenzen. De meest onvoorwaardelijke liefde werd door Jezus naar de aarde gebracht. Hij was beslist geen "doetje" die alles maar goed vond. Toch stelde hij geen voorwaarden aan zijn liefde voor de mensheid. Zelfs zijn afwijzing en kruisiging bracht hem niet aan het wankelen. Liefde is liefde, wat er ook gebeurt.

Campo Minado! Yellow&Blue