7 juni 2006

Je mag er zijn!

Als ik kon zeggen

Wat mijn hart vertelt

Over liefde, leven en bestaan

Dan zou ik moeten roepen

Over alle stemmen heen

Over de stem van moeten en van plicht

Over de stemmen die je dwingen om te gaan

Te zijn wat je niet bent, niet kunt zijn

Als ik kon zeggen wat mijn hart mij zegt

Dan kom ik stem te kort om door te dringen

Het vraagt zoveel, zo diep perfect te zijn

Verlangend, dorstig als een hert

Op zoek naar eindelijk die bron

Die altijd stroomt, waar dorst verdwijnt

Dan zou ik zeggen: je bent prachtig

Je bent meer dan je doet.

Je doet nooit genoeg om meer te zijn

Leef, dank, vier het zijn

Wie je bent is genoeg, helemaal genoeg

Als ik kon zeggen wat mijn hart vertelt

Zou ik je zachtjes strelen, diep in je ogen kijken

Zien wie je bent en zachtjes zeggen:

Jij, prachtig schepsel, kind van God.

Ik dank voor jou, speciaal voor jou

Want van jou is er maar één.

Niemand anders kan jou zijn

Iedereen kan doen wat een ander doet

Maar niemand kan zijn wie een ander is

En daarom vier ik jouw leven

Omdat jij er bent.

24 april 2006

Toen ik bang was

Toen ik bang was

En alleen

Toen

In het diepe

Waar niemand komen kon

Kon ik niet meer vooruitzien

En niet meer tevreden zijn

Alleen maar terugkijken

Op wat ik was

Of meer nog

Wie ik had kunnen zijn als…


Toen werd ik bang

Van het terugkijken

En wilde omhoog, verder, vooruit

Maar het ging niet

Ik was bang, te bang

Gevangen in wat ik was

En wie ik had kunnen zijn als..


Toen iemand mij zei

Dat er verderop iets was

Iets dat ik niet kende

Maar dat mij vrede zou geven

Tevreden zou maken

En iemand mij dat zei, tot zevenmaal toe

Toen zag ik, even in een fractie

Iemand die ik ooit gekend had

Toen ik nog nooit bang geweest was

In het verborgene..


Toen ik daar zeven keer geweest was

Geloofde ik dat het bestond

Soms, éven, meer níet dan wel

Maar ik wilde wél verder en nooit meer terug

Niet meer naar de angst, naar het diepe

Waar niemand komen kan

Maar naar omhoog, naar verder, vooruit

Waar iemand wacht, al jaren..


Vader, is dát Hem?

Licht, vrede, geen angst

Bestaan, Leven, Zijn

Thuis, Welkom, Gezegend


Toen ik daar één keer geweest was

Wilde ik er zijn

Altijd, eeuwig

De angst werd te klein om nog zichtbaar te zijn

En ik kreeg ruimte om te zijn, wie ik had kunnen zijn als..

25 maart 2006

Voor jou!

Als ik kon zeggen

Wat mijn hart vertelt

Over liefde, leven en bestaan

Dan zou ik moeten roepen

Over alle stemmen heen

Over de stem van moeten en van plicht

Over de stemmen die je dwingen om te gaan

Te zijn wat je niet bent, niet kunt zijn

Als ik kon zeggen wat mijn hart mij zegt

Dan kom ik stem te kort om door te dringen

Het vraagt zoveel, zo diep perfect te zijn

Verlangend, dorstig als een hert

Op zoek naar eindelijk die bron

Die altijd stroomt, waar dorst verdwijnt

Dan zou ik zeggen: je bent prachtig

Je bent meer dan je doet.

Je doet nooit genoeg om meer te zijn

Leef, dank, vier het zijn

Wie je bent is genoeg, helemaal genoeg

Als ik kon zeggen wat mijn hart vertelt

Zou ik je zachtjes strelen, diep in je ogen kijken

Zien wie je bent en zachtjes zeggen:

Jij, prachtig schepsel, kind van God.

Ik dank voor jou, speciaal voor jou

Want van jou is er maar één.

Niemand anders kan jou zijn

Iedereen kan doen wat een ander doet

Maar niemand kan zijn wie een ander is

En daarom vier ik jouw leven

Omdat jij er bent.

22 februari 2006

tienerseks

Zouden het alleen Amsterdamse tieners zijn, die seks hebben tegen beloning? Trouw maakte vanmorgen melding van het feit dat meisjes tussen de tien en zeventien jaar op behoorlijk grote schaal seks hebben tegen beloning. De jongste meisjes nemen genoegen met een telefoonkaart, breezer, hamburger bij McDonalds of een lift naar huis als beloning. Ze wonen meestal thuis en gaan naar school. Aanleiding voor het onderzoek was een rapport van het Bonger Instituut, dat vorig jaar uitzocht waar de prostituees na sluiting van de tippelzone waren gebleven. Daarin stond: „Vaak groeien meiden in Zuidoost op met het beeld dat seks naast drugshandel een makkelijke en geaccepteerde manier van geld verdienen is. Ze noemen het zakendoen. Vooral orale seks is in.” Het is toch weer even schrikken als je zoiets leest. En natuurlijk – een beetje egoïstisch – denk je dan ook aan de meiden in West Friesland. Zou dat hier ook gebeuren. Vast wel. Misschien, hopelijk, iets minder dan in Amsterdam, waar zo ongeveer alles meer gebeurt, maar waarom zouden meiden en mannen zich hier anders gedragen dan in Zuid oost Amsterdam. Tegelijk moest ik denken aan een interview dat ik gisteren zag in het elfde uur. De columnist van het NRC die daarin werd gevraagd naar zijn mening over de opmars van de Islam, stelde dat de grootste bedreiging voor het westen het nihilisme was. Veel mensen zullen direct begrijpen wat hij bedoelt, maar ok, voor alle zekerheid, het gaat erover dat we op een leeg punt zijn aangeland. Nihil, niks meer hebben om voor te vechten, te strijden om in te geloven. Onze belangrijkste gespreksonderwerpen zijn onze vakanties, onze luxe artikelen en een heel belangrijke bezigheid van veel mannen is het zoeken naar seks. Op televisie, op internet en blijkbaar ook bij meisjes van 10 tot 17 jaar. Voor een hamburger of een breezer kom je al een heel eind. In de Bijbel lees je enkele malen dat Jezus weende. Verdriet had, huilde. Ik weet zeker dat Jezus vanmorgen ook gehuild heeft bij het lezen van zo’n berichtje. En ik huil met Hem mee. Wat een lege wereld. En dat terwijl de heerlijkheid die God wil geven zo dichtbij is. Er is wél wat om voor te leven en zelfs voor te sterven. De toekomst van Jezus Christus, het koninkrijk van God. Dwars door alle ellende op deze wereld heen zie ik de tekenen van zijn koninkrijk. En daarin wil ik iedereen laten delen. Ook meisjes van 10 tot 17 die honger hebben naar méén dan een breezer of een lift naar huis als beloning. Het evangelie is niet een goedkope publiciteitsstunt om te proberen dominees van een goed belegde boterham te voorzien. Het evangelie is het gratis aanbod van Gods genade aan een dolgedraaide wereld. Laten we maar wakker worden en ons bekeren van het nihilisme tot de nabijheid van de levende God. De moeite waard om voluit voor te leven. Met een gratis lift naar huis, het Vaderhuis van God als ultieme beloning. En niet alleen straks, als we doodgaan, maar ook nu, als we bidden en met Hem op weg gaan is Hij dan heel dichtbij.

8 februari 2006

Calorieënsticker

Het stond al jaren op de verpakkingen van levensmiddelen. Maar met wat te kleine lettertjes volgens het convenant overgewicht. Voortaan zal er op de verpakking een overduidelijke blauwe sticker worden geplakt, waarop we ook zonder leesbril kunnen zien hoeveel calorieën een product bevat. Per verpakking én per portie. Die te kleine lettertjes waren mij inderdaad al eens opgevallen. Of hoe zeg je zoiets. Het valt op dat ze klein zijn, maar daardoor vallen ze eigenlijk niet meer op. Hetzelfde geldt voor de bereidingswijze van allerlei levensmiddelen. Als man van 52 heb ik dan beslist een leesbril en groot licht nodig om te zien welke hoeveelheid water bij een pakje kruiden moeten worden gedaan. Ook al vanwege de aandacht die ook ik graag wil besteden aan mijn soms toenemend en soms afnemend buikje ben ik wel blij met een duidelijke blauwe sticker. We zien wel. Intussen blijft het natuurlijk een logisch verschijnsel, dat we als westerse landen onze economieën maar steeds willen laten groeien en dat dat dan zichtbaar wordt in de individuele groei van alle burgers. Het moet toch ergens blijven, nietwaar? We stoppen de benzine in onze auto’s en de energie in onze huishoudelijke apparaten om maar zo weinig mogelijk te hoeven bewegen. En vervolgens houden we dan nog tijd en geld over om te kunnen consumeren. En dat doen we dan weer met zo weinig mogelijk calorieën, want anders krijgen we last van allerlei welvaartsziekten. Te dik, te hoog cholesterol, suikerziekte enzovoort. Ik weet zeker dat de Schepper het ooit allemaal heel anders bedoeld heeft. Toen Hij zei dat al het groene kruid en het zaaddragende gewas als voedsel bestemd was was er genoeg voor iedereen. En niet alleen omdat ze maar met z’n tweeën waren, maar ook omdat de aarde altijd genoeg zou voortbrengen om de gehele mensheid te voeden. Vandaag lijdt een groot deel van de wereld honger. Sterven kinderen omdat ze niet genoeg calorieën binnen krijgen. Zo simpel is dat. Wij willen een groeiende economie en anderen moeten dan maar zien. Dat zeggen we niet zo, maar we doen wel zo. We schrijven kranten vol over de kosten van onze zorgverzekering, die overigens ook zo duur wordt door het bestrijden van allerlei welvaartsziekten. Maar we geven aan ontwikkelingshulp slechts een fractie van ons nationale inkomen. Natuurlijk gebeurt er op individueel gebied nog wel wat, maar ik ben er zeker van dat we uit allerlei achterstandslanden meer halen dan dat we er brengen. Vroeger gingen we naar Afrika met spiegeltjes en kralen en het evangelie. Vandaag komen Afrikanen hier om ons uit te leggen dat Jezus toch iets heel anders bedoelde dan een alsmaar groeiende economie en een welvaartsmaatschappij. Als we weer leren tevreden te zijn door te ontdekken dat geven zaliger dan ontvangen is er nog hoop. Misschien dat de blauwe sticker daar wat aan kan bijdragen. Genoeg is genoeg. Als je aan je tax zit, geef je de rest gewoon weg. Blijf je zelf ook gezond. Beter voor iedereen, ver weg en dichtbij.

11 januari 2006

Het offerfeest

Dat moslims in Nederland en overigens ook overal ter wereld het offerfeest vieren zal wel niemand ontgaan zijn. Het journaal, maar ook de kranten maken er uitgebreid melding van. Ritueel geslachte schapen worden met honderden aangevoerd om hen in staat te stellen deze gebeurtenis op hun wijze te beleven. Een deel van het vlees eten zij zelf op en een groot deel wordt weggegeven. Sommigen – zo las ik – kopen helemaal geen offerdier, maar zenden geld aan verre familieleden in Pakistan of elders om mensen daar in staat te stellen opgelicht te worden uit hun wel zeer armzalig bestaan. Het schaap staat symbool voor het dier dat Ibrahim mocht slachten in plaats van zijn zoon, die hij eerst op het altaar had moeten leggen. Ook voor christenen geen onbekend verhaal, zij het dat het in beide verhalen over een andere zoon gaat. Kern van het verhaal is wel dit, dat er in plaats van een mens een dier geofferd werd. Het is bijzonder dat zo’n gebeurtenis nieuwsfeit wordt. Dat heeft natuurlijk niet in het minst te maken met de hele discussie over moslims in Nederland. Daar valt veel beroerds over te zeggen en waar te nemen. Het gaat zeker lang niet altijd goed. En juist de isolatie, waarin mensen terecht komen in onze geseculariseerde, dat wil zeggen ongodsdienstige, maatschappij maakt dat zij zich als groep aaneensluiten, elkaar herkennen en samen meer en meer belang hechten aan hun religieuze feesten. En omdat wij onze feesten, zoals kerst, Pasen en Pinksteren bijna alleen nog maar in woonboulevards en in de zomer op de stranden vieren, is het feit dat hier gelovige mensen waarde hechten aan hun godsdienstplichten een nieuwsfeit voor de voorpagina. Lange tijd hebben we tolerantie en respect gepredikt. Wij moesten mensen in hun waarde laten en ze respecteren om wat ze doen en deden. Ik heb dat altijd waardevol gevonden, maar wel met één voorwaarde. Respect betekent ook mensen serieus nemen en vanuit je eigen overtuiging durven benaderen. Ze mogen er zijn, moslims in Nederland, natuurlijk! En ze mogen hun offerfeest vieren, vanzelfsprekend. Daarvoor hebben wij hier juist de scheiding van kerk en staat bedacht. Hier mag ieder geloven wat hij wil, zonder daarvoor door de overheid op zijn vingers getikt te worden. Behalve dan misschien de SGP, die om haar mijns inziens onterechte overtuiging overheidssubsidies wordt onthouden. Maar goed, moslims mogen er zijn en ik wil ze met respect benaderen. Ik zou zeker meer contact met mensen uit de moslimgemeenschap willen hebben. Maar wat mij betreft zou het dan van respect getuigen als we samen konden gaan zien, dat het voor wat betreft het offerfeest niet bij een schaap is gebleven. Van Jezus wordt gezegd dat juist Hij als een schaap naar de slachtbank is geleid. Dat er op het cruciale moment op Golgotha géén engel uit de hemel kwam om te voorkomen, dat Hij zijn leven voor de mensheid gaf. En dat er honderden ooggetuigen zijn geweest van het feit, dat die engelen nu juist wél weer verschenen toen Hij het offer had gebracht en zijn leven had gegeven. Het zou van weinig respect getuigen als ik dat niet zou vertellen. Niet om mensen te dwingen iets anders te geloven dan ze nu doen. Geloofsdwang is onjuist en feitelijk onmogelijk! Maar wel om vanuit de Bijbel én vanuit de geschiedenis van Golgotha te laten zien hoe dichtbij God werkelijk is gekomen. Omdat ik geloof dat dáár Gods liefde zichtbaar werd. Voor mij, voor iedereen, dus óók voor moslims.

Campo Minado! Yellow&Blue