Toen ik bang was
En alleen
Toen
In het diepe
Waar niemand komen kon
Kon ik niet meer vooruitzien
En niet meer tevreden zijn
Alleen maar terugkijken
Op wat ik was
Of meer nog
Wie ik had kunnen zijn als…
Toen werd ik bang
Van het terugkijken
En wilde omhoog, verder, vooruit
Maar het ging niet
Ik was bang, te bang
Gevangen in wat ik was
En wie ik had kunnen zijn als..
Toen iemand mij zei
Dat er verderop iets was
Iets dat ik niet kende
Maar dat mij vrede zou geven
Tevreden zou maken
En iemand mij dat zei, tot zevenmaal toe
Toen zag ik, even in een fractie
Iemand die ik ooit gekend had
Toen ik nog nooit bang geweest was
In het verborgene..
Toen ik daar zeven keer geweest was
Geloofde ik dat het bestond
Soms, éven, meer níet dan wel
Maar ik wilde wél verder en nooit meer terug
Niet meer naar de angst, naar het diepe
Waar niemand komen kan
Maar naar omhoog, naar verder, vooruit
Waar iemand wacht, al jaren..
Vader, is dát Hem?
Licht, vrede, geen angst
Bestaan, Leven, Zijn
Thuis, Welkom, Gezegend
Toen ik daar één keer geweest was
Wilde ik er zijn
Altijd, eeuwig
De angst werd te klein om nog zichtbaar te zijn
En ik kreeg ruimte om te zijn, wie ik had kunnen zijn als..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten