Snel om te horen

Volgens Jacobus moeten we snel zijn om te horen en langzaam om te spreken. Als we daar een speerpunt van maken verandert de wereld! Geven we elkaar de aandacht en de liefde die we nodig hebben. Als je nu tegen iemand zegt dat je (bijvoorbeeld) hoofdpijn hebt, heeft de ander altijd wel een verhaal over zijn of haar klachten. Wat je zegt is dikwijls alleen maar een aanknopingspunt voor de ander. Als ik vertel dat mijn moeder kort geleden is overleden krijg ik verhalen van alle andere moeders, kinderen en meerdere ernstige situaties. Die zijn écht. Dat geloof ik wel, maar ho even, ík vertelde iets. Luistert er nog iemand?! Ik probeer het andersom wél te doen. Bijt het puntje van mijn tong af. Luister en vraag door. Het zijn mijn beste gesprekken. Wat ik zelf zeg weet ik allang, nietwaar? Luisteren dus!