Sektarisch.

Wat is een sekte? Ik lees het boek Islamofobie van Frans Groenendijk. Een aanrader! Daar gaat het over de vraag of mohammedanen een sekte zijn. Wat is een sekte? Een sterke leider, een sterke groepsdwang, een verbod om uit te treden, een gemeenschappelijk geheim, soms in de vorm van riten en symbolen die alleen ingewijden (mogen) begrijpen. Een overtuigd zijn van de eigen exclusieve waarheid en nog zo een paar zaken. Niet alleen mohammedanen, maar ook veel christenen behoren tot sekten. Als ik zelf niet meer relevant ben in de gewone wereld en daar mijn verhaal kan doen, openbaar en toegankelijk voor iedereen ben ik ook sektarisch. Maar dan ook de homoscene, de SP en nog veel meer. Ik vind het lastig. En jij?

Mijn God.

Over God wordt veel onzin beweerd. Mensen die denken te weten hoe de Almachtige denkt, doet, reageert, verkiest of niet. Allerlei religies doen dat. Maar ook binnen de christelijke religie is er een heleboel baarlijke nonsens. Mijn God, wat worden er een beelden van U gecreëerd. En als verplichtend opgelegd aan een schare volgelingen. Een God, die lange haren, zwarte rokjes, lange mouwen wil. Erger nog, een God die mensen ondanks hun verlangen naar de hemel naar de hel laat gaan. Als je hen moet geloven gaat er nauwelijks 1 procent van de mensheid naar de christelijke hemel. Zo wordt God een willekeurige wrede tiran. Ik houd het bij Jezus. Hij is het "uitgedrukte beeld"van God. De Afdruk van zijn wezen. Elke uitspraak over God moet eerst getoetst worden aan het leven en sterven van de Messias. Daar wordt God menselijker, zelfs Mens van.

Moeder

Jochie, zei ze laatst tegen mij. Ik ben 56! Jochie. Dat was een stukje van moeder wat ik niet kende. Haar gevoelens werden altijd vertaald in daden. Opkomen voor je kinderen als iemand ze onrecht aandeed. Soms ook te beschermend. Bel je als je thuis bent? Dan was ze gerust en kon ze slapen. Maar lieve woordjes, aanraken was er niet zo bij. Jochie. Vier dagen heb ik met haar hand in de mijne gezeten. Ze werden dik, die handen. Hielden vocht vast. Haar hand heb ik op mijn knie gelegd. Zelf zou ze dat nooit doen. Toch voelde ik dat ze het had gewild. Ze kwam dichterbij. Mijn emoties buitelen over elkaar heen. Verwarring is het beste woord. Ja, dat is het, verwarring. Ze stierf zomaar. Een laatste zucht, haar hart klopte nog even door. En toen werd het stil.

Moeder

Je hoort haar adem
doordringend
moeder adem is het eerste
wat ik hoorde
in haar schoot was er niet anders

een donkere tunnel
dan moet je zelf
ademen
tot je niet meer kunt

Zij gaf haar geest
en ik adem
nog altijd door
In de stilte na de tunnel
begint er nieuw leven.

 

Mijn moeder overleed op zondag, 25 juli 2010.

Waarom was dat bloed nou nodig?

Zonder bloedstorting is er geen vergeving. Hebr. 9:22. Ik kan er prachtig over preken en veel over vertellen. Vanaf het bloed in de hof van Eden tot aan het bloed van Jezus dat reinigt van alle zonden. Aan "ingewijden"geen probleem. Maar aan "buitenstaanders", die vragen: "waarom was dat nou nodig? Kon het niet zonder?" Dan is het antwoord moeilijker. Het is hetzelfde antwoord, maar leg het maar eens uit! Als je een inleiding van een paar uur nodig hebt om bij dit offer terecht te komen maak je dan niet een te grote omweg? Ik weet het nog niet, misschien kan iemand mij helpen?

Is alles voorbestemd?

Veel christenen geloven dat. Niet alleen de predestinatiechristenen, de volgelingen van Calvijn. Maar ook veel "ietsisten" geloven dat. Bijna iedereen roept: "toeval bestaat niet" als er iets tgoevalligs gebeurt. Als alles is voorbestemd zijn wij de spelers in het script van een "voorbestemmer", een toneelschrijver. Doet het er niet toe wat we beslissen want dat was al beslist. Christenen die dat geloven schrijven alles aan God toe en zijn daardoor ook zeker van een goede afloop. Nu ben ik ook zeker van een goede afloop, maar niet omdat ik geloof dat er niks meer te beslissen valt. God is zó machtig dat Hij elke foute beslissing van welk mens dan ook aankan. En ja, als het niet voorbestemd is overkomt het ook God bij verrassing. Kijkt Hij soms wat er in ons hart is en is verblijd met de uitkomst, of niet. Dat hoort bij Zijn grote plan. Spannend toch?

Liefde.

Over de liefde raak je nooit uitgepraat. Ik denk dat het ook met afstand het belangrijkste onderwerp van alle tijden is. Eerzucht, wraak, eerlijkheid, noem maar op, niks haalt het bij de liefde. Al bood iemand álles wat hij bezat voor de liefde, smadelijk zou men hem afwijzen. (Hooglied 8:7). De liefde is in staat om muren af te breken, bergen vlak te maken, vijandschap te doden. Maar wat ís het, liefde...God is liefde, zegt de Bijbel, maar dan nog, waar zien we Gods liefde..? Liefde is uiteindelijk een offer. Geven zonder betaling. Overgaven. Jezus dus. Hij liet zien dat God liefde is. Wie mij gezien heeft heeft de Vader gezien. Waarom zien zo weinig mensen de liefde...van God.

Bloedige aanslag in Pakistan.

Meer dan 100 doden. Veel meer dan op het Gaza schip. Maar ja, we waren aan het voetballen én het was geen Israël. Dus schoot het er even bij in. Misschien vanaf vandaag weer tijd voor ellende. Alhoewel. Als Geesink het nu écht goed doet in de Tour aller touren, kunnen we ons daar weer op concentreren. Ik doe wel mee, dat wel. Maar voel me hypocriet, soms. Ik zit met de ellende van de wereld op mijn nek, maar een potje voetballen of wielrennen en ik ben afgeleid. Milieu, politiek, schuldencrisis, banken, alles wordt relatief bij voetbal. Moeten we nou méér of juist minder spelletjes doen? Meer dan honderd Pakistani doen in ieder geval niet meer mee.

Het einde.

Vanavond is het WK afgelopen. En is er een winnaar. Misschien Nederland, maar wellicht ook Spanje. Geen Octopus die dat kan voorspellen. Wat wél voorzegd is is de voleinding. Ook dat komt hoe dan ook dichterbij. Het moment waarop de Schepper tot Zijn doel komt met de schepping. Dan wordt er ook récht gesproken. Alle onrecht, pijn en verdriet zullen met de oorzaak daarvan verdwijnen in de buitenste duisternis. En de rechtvaardigen zullen stralen als de zon! De armen van geest, de zachtmoedigen die Jezus zomaar zijn gevolgd. Dan doet het WK er niet meer toe. Een stipje in de tijd. Onderweg naar de nieuwe eeuw.

Het bedrog van Paars!

Hoe is het mogelijk!? Cohen en Rutte, die het wel zien zitten. De verkettering vooraf, de totaal verschillende programma's. Nederland wordt opgezadeld met een machteloze regering die slechts hier en daar wat anti religieuze dingetjes zal kunnen regelen. Nederland hangt tóch aan de buis voor het WK, dus niemand merkt er iets van. Brood en spelen. Mannen en vrouwen van stavast, met principes (ballen zo je wilt) die zoek ik. Die de weg weten. Die dé Weg weten. Want in de kerk heerst paars ook. Officieel is het de kleur van boete en soberheid. Boete zie ik niet zo veel, soberheid, of ja, somberheid iets meer. Nou ja, als we maar wereldkampioen worden, toch?

De waarde van een gezin

God schiep de mens, maar - heel direct - ook het gezin. De waarde van een gezin is enorm! Daarom is het ook zo pijnlijk als gezinnen uitelkaar vallen om welke reden dan ook. Het is niet goed dan mensen alleen zijn. Kinderen hebben ouders nodig en ouders hebben maatjes nodig, elkaar! In een afweging van belangen zou het belang van het gezin - dat is méér dan alleen de kinderen - ook een rol moeten spelen. En in onze gezinnen hoort liefde en vooral trouw de boventoon te voeren. Trouw! Aan elkaar, aan principes, liefst aan God. Ik pleit ervoor om trouw als het belangrijkste principe, de hoogste norm te verheffen.