29 oktober 2010

Israël

Israël is een bruggenhoofd in het midden oosten. De strijd om Jeruzalem kent veel dimensies. Eén ervan is beslist dat Jeruzalem heel lang behoorde tot de Dar el Salam, mohammedaans gebied en dat mohammedanen dit nooit zullen opgeven. Het simpele feit dat de eeuwige strijd om Jeruzalem niet echt besproken kan worden laat iets zien van het karakter van de Islam. Ik wéét dat vele moslims veel liever in vrede leven dan de voortdurende strijd te moeten aangaan. Maar de Islam staat het niet toe. Vrede met Joden en Christenen is altijd slechts een tijdelijke vrede, een capittel, op basis van een gunst. Onderwerping is toch het einddoel. De strijd die door de wereld gaat is een geestelijke strijd, die met wapens wordt uitgevochten. Brandpunt is Israël, Jeruzalem. De Bijbel voorzegt dat al eeuwenlang!

28 oktober 2010

Vasten

Vasten is een middel, een symbool, om jezelf te laten weten dat je niet alleen maar thuishoort in de materiële wereld. We zijn geestelijke wezens! Op een dag van vasten is er ook de nederigheid om dat te erkennen. In het vasten is geen verdienste en dus ook geen dwang. Het is goed voor je geestelijk leven om het te doen, vanwege het besef wat er achter ligt. Maar als vasten een religieuze plicht wordt vervalt de waarde. Dan zegt God dat het vasten wat Hij verkiest veel meer zit in de zorg voor de armen, de vreemdeling, de wezen en de weduwen. Een vette bankrekening is soms ook aan vastentijd toe. Als je los bent van het materiële zit je niet op je geld, maar ben je er voor de ander.

26 oktober 2010

Sterven.

Hebreeën 9:27 Eens moeten mensen sterven en daarna volgt het oordeel. Zo is het nu eenmaal. We zien het om ons heen, de ene keer meer dan de andere. In mijn kennissenkring zijn enkele mensen bezig met hun laatste stukje. Het lijkt een oordeel: kanker, maar dát is het niet. Dat oordeel komt daarna. Daarná volgt het oordeel! Gisteren hoorde ik van een oudere vrouw uit onze gemeente, die haar achterkleinkind enkele weken geleden moest begraven, dat zij nu ook haar dochter moet missen, plotseling overleden op 58 jarige leeftijd. Vandaag ga ik op bezoek bij een vrouw van 94 jaar, volledig gezond en zij heeft nog veel zin in het leven. Maar toch...het komt voor ons allemaal! Onafwendbaar. Nóg zekerder dan ons pensioen, waar we ons druk om maken. Wie gelooft in Jezus Christus komt niet in het oordeel, maar is al geoordeeld. Wie sterft vóor hij sterft hoeft niet te sterven áls hij sterft.

25 oktober 2010

Voetballers.

Zijn het nog wel mannen, die voetballers? Je hoeft maar naar ze te wijzen en ze vallen om, zeuren om een "kaart" voor de tegenstander, liggen kermend op de grond om even later weer fluks door te gaan. Vroeger was voetbal een contactsport voor flinke kerels, maar daar is niks van over. Hoe versier ik een vrije trap om uit een dood spelmoment te scoren, waarna we ons kunnen terugtrekken. Je moet wel voetbalverslaafd zijn om eredivisie live te nemen. Je kan ze niet eens meer als voorbeeld nemen, zoals ooit Paulus deed bij sportmensen. Of zijn ze juist wél voorbeeld en lijken daarom veel kerkmensen op voetballers? Je moet wel kerkverslaafd zijn om er lid van te blijven. Tijd om de trainingen te hervatten en elkaar eens stevig toe te spreken. We moeten wél bovenaan eindigen en minstens in het linker rijtje.

23 oktober 2010

De kleine Hitler?

Is Wilders een kleine Hitler of is hij juist een nieuwe Churchill, die roept in de woestijn? Een kleine Hitler is hij niet! Alleen al zijn houding ten opzichte van de Joden, Israël, maakt hem daarmee niet te vergelijken. Een nieuwe Churchill? Waarschuwend voor de invloed van een totalitaire ideologie? Dat doet hij wel, maar wat je ervan vindt hangt sterk af van je inschatting van de Islam. Is dat (uiteindelijk) een totalitair systeem of een vreedzame religie? In ieder geval is in die landen waar de Islam de overheersende religie is weinig ruimte voor vrijheid, bijvoorbeeld om van religie te veranderen of het met het regiem niet eens te zijn.Wilders is Wilders, een nieuw fenomeen, geen Hitler en geen Churchill en wellicht ook geen blijvertje. Maar hij benoemt wél een gerechtvaardigde angst voor Mohammedaanse overheersing. En dan gaat het niet over Mohammedanen, maar over een totalitair systeem. Aan Mohammedanen mankeert niks meer dan aan Christenen of atheïsten. Allemaal mensen van dezelfde soort. Misschien is dat wel wat Wilders (nog) niet ziet. Is ook hij gewoon een kleine Adam, zoals wij allemaal.

22 oktober 2010

De wederkomst binnen 25 jaar?

In het ND lezen we de visie van Orlando Bottenbley. De "tekenen der tijden" wijzen erop en ik hoop dat hij gelijk heeft. Ook ik geloofde 25 geleden dat de wederkomst binnen 25 jaar zou zijn. Met ongeveer gelijke argumenten. De staat Israël bestond 25 jaar, de oorlogen en geruchten daarover waren ontelbaar dor de kernwapenwedloop. Rusland was Magog, de sterke natie de vanuit het noorden Israël zou gaan aanvallen en Armageddon zou aanstaande zijn. De Europese Unie had bijna 10 staten, waarmee voldaan zou zijn aan de statenbond van openbaringen. Ik kon er niet van dromen dat het nóg 25 jaar zou duren en de ontwikkelingen toch ook weer anders zouden zijn dan ik toen dacht. Het sterkte argument voor nu is dat het wéér 25 jaar dichterbij is. En weer kan ik me niet voorstellen dat het nog zolang gaat duren. Wáákt, dat wil zeggen, wees ermee bezig, verkondig het evangelie, kijk uit naar de komst van de Heer. Dat is de réden dat we het niet weten. Toch?

16 oktober 2010

Van geld word je niet rijk.

Dat denken we meestal wel. Als we geld hebben willen we meer en als we niks of te weinig hebben verlangen we naar het winnen van de loterij. En áls je die wint (de kans is mega-klein) heb je wel geld, maar ben je niet rijk. Geld hoort bij een wereld vol schulden. De wereld, de landen, de banken, de huizenbezitters, de jongens en meiden met hun te dure mobiele telefoonkosten. Van geld heb je altijd te weinig, hoeveel je ook hebt. En dan nog dit: Een kameel kan makkelijker door het oog van een naald dan een rijk de de hemelpoort ingaat. Geld leidt naar de verdoemenis. Altijd? Natuurlijk niet. Geld is ook leuk en makkelijk. Geld is nodig om te wonen, te leven, te eten en drinken. Zelfs om de kerk (en de voorganger:-) te onderhouden. Maar focus op verlangen naar geld - het dienen van de Mammon zegt de Bijbel - is de wortel van alles wat verkeerd gaat. Kijk maar een rond en je ziet het vanzelf: geldzucht maakt meer kapot dan je lief is. Je kunt geen euro meenemen naar de hemel. Je kunt het wel vooruit sturen.

14 oktober 2010

Stilte!

God vinden doe je niet in de storm, maar in de stilte. In de storm kan Hij wel aanwezig zijn, maar in de stilte is er de ervaring van de Eeuwige. De stortvloed van de muziek en woordenstroom die tot ons komt verhindert ons tot God te gaan. Het houden van "stille tijd" zoals dat jaren geleden nog veel voorkwam is een beetje uit de mode geraakt. "De stilte zingt u toe, o Heer" Kunnen we dan niets zeggen over God, spreken met God? Ja! Maar het begint met luisteren naar God. Als wij éérst gaan definiëren wie of wat Hij is of zou moeten zijn herkennen we Zijn stem niet, zelfs al klinkt die dwars door de stilte heel duidelijk. Wie tot God komt moet geloven dat Hij ís (niet bestaat! het Grieks zegt esti, ís, zie ook SV) en vervolgens de ernstige zoekers beloont met het horen van Zijn Woord.

13 oktober 2010

Nadenken over God.

Het is (bijna?) onmogelijk om na te denken over de Eeuwige. Veel filosofen zeggen dat Hij het hoogste is wat wij kunnen denken. Ik betwijfel dat. Hij is ondenk-baar. Wij denken niet over Hem in termen van bestaan of niet bestaan. Hij is! Bestaan heeft te maken met de werkelijkheid waarin wij leven, begrijpen ook. Begrijpen houdt in "grip krijgen op" en op God krijgen we nooit grip. Daarom zijn atheïstische twijfels zoals bij Dawkins ook volstrekt niet relevant. Ook de twijfels worden afgeleid van redeneringen vanuit het waarneembare. Volgens de Bijbel is de "vreze" des Heren het begín van alle wijsheid. Het begint met ontzag voor en geloof in Hem, die zich door het woord, de Logos, geopenbaard heeft. Hij open-baart zichzelf als een eerst ongrijpbaar en nu kenbare God. De diepste openbaring is het baren van Jezus Christus, waar het Woord vlees is geworden en onder ons heeft gewoond. Beter dan Jezus kunnen we God niet kennen.

12 oktober 2010

Adembenemend!

Een arm om om ons heen, een dikke hug, een warme liefde, we hebben het allemaal nodig. Ik wel tenminste. Heerlijk om te doen, maar ook lekker om te krijgen. Soms letterlijk, dikwijls figuurlijk. Mensen die om je heen staan, dichtbij zijn en je laten ervaren dat ze je liefhebben. Het voelt als een warme douche. Adembenemend. Maar soms gaat het te ver. Worden we adembenemend liefgehad, maar houd je niet de ruimte om jezelf te zijn. Dan wordt het overweldigend. Moeilijke situaties, we kunnen er niet met goed fatsoen vanaf en zonder goed fatsoen willen we niet. Dan de woorden vinden om te zeggen:"Ik wil dat je me omarmt, maar ik wil niet dat je me platdrukt, mijn adem-beneemt."

7 oktober 2010

Ik zie je!

Er zijn stammen in Afrika, die elkaar begroeten met de woorden: "sawu bona". Het betekent: Ik zie je! De tegengroet is dan "sikhona" - ik ben hier! Het is belangrijk de ander te zien, zonder jezelf in de ander te zien. De ander is een uniek exemplaar, christen of niet. Hij of zij is door God geschapen en heeft de adem van de Almachtige in zich. We mogen elkaar liefhebben, ook onze vijanden. De liefde doet de ander geen kwaad, benadeelt hem niet, maar ziet hem (haar) zitten! "Ik zie je zitten" is bij ons weer een vorm van zeggen die liefde doorgeeft. Zegent, wie u vervolgen! Zie door de onmogelijkheden een méns!

6 oktober 2010

Luisteren!

In één van mijn laatste pastorale gesprekken probeerde ik - zoals ik altijd wel probeer - zo goed mogelijk te luisteren. Mijn gesprekspartner was dat blijkbaar niet gewend. Hij praatte honderduit, maar vroeg op een gegeven moment:"Ben je me aan het uithoren?" Misschien ging ik wat te ver en was het tijd geweest om iets te zeggen. Maar het gaf mij ook aan dat er niet zoveel geluisterd wordt. We zijn het niet zo gewend. Als je iemand vertelt dat je hoofdpijn hebt hoor je twee dingen: neem een pilletje én...dat heb ik ook zo dikwijls, gisteren nog en toen....bla bla. Naar iemand luisteren om te weten wat hij of zij echt denkt, zonder daar direct over te oordelen, is een kunst apart. De ander belangrijker te vinden dan je zelf bent is nog moeilijker. Toch is ook dat evangelie, zo mogen we leven.

5 oktober 2010

Balans!

Wat zijn er veel buitenspelers! radikaal is een modewoord en radikaal zijn is ook helemaal in. Maar radikaal de balans zoeken kan ook! We hoeven niet in extremen te vervallen over van alles, religie, moslims, Wilders. Natuurlijk, we hebben meningen, die soms radikaal tegenover elkaar staan. Maar de balans vinden we door liefde. Zonder liefde maken we alleen maar herrie, zegt 1 Kor. 13. Een klinkend cimbaal of een luidende schel. Liefde wordt zichtbaar als het moeilijk wordt. Het is niet zo moeilijk iemand lief te hebben waar je mee bevriend bent. Maar dan je vijanden. Of dat nu Mohammedanen zijn, Wilders of Groenlinks. Ik noem zomaar wat. Liefde is niet: gelijk geven. Liefde is wel: goed luisteren, eerlijke antwoorden zoeken en geen mensen maar zaken beoordelen.

2 oktober 2010

Vasthouden én loslaten.

Ik will, dass du mich hältst, ohne mich festzuhalten. (Quiero). Moeilijk is dat, vooral als het over je kinderen gaat. Vasthouden, welkom heten, beschermen, verzorgen, maar ze niet vasthouden, oftewel loslaten! Ze gaan hun eigen weg, hebben hun eigen gedachten, zijn zelfstandige mensen (aan het worden) en hebben hun eigen verantwoordelijkheid aan de Schepper of aan het leven. Mijn oudste kleinzoon werd gisteren 12 jaar. Het is nu de uitdaging voor mijn kinderen om vast te houden en los te laten. En dat terwijl ik het zelf nog moeilijk vind. Met er soms teveel mee bemoei. Ongerustheid soms meer de boventoon heeft dan vertrouwen. Want dat is het: vertrouwen dat ze het wel redden. Dat het mooie, zelfstandige mensen zijn en worden. Dikwijls geniet ik daar ook van. De volwassen gesprekken. Het níet eens zijn. Maar soms ga ik in de fout. Gooi ik toch mijn gewicht(igheid) in de schaal om mijn gelijk te halen. Ik ga er opnieuw voor: vasthouden én loslaten. Mooi en moeilijk proces.

Campo Minado! Yellow&Blue