Blij!

Er is zoveel verdriet! In de wereld, in onze gemeente. Kun je dan nog wel blij zijn? Ik ontdek bij mijzelf dat ik dat kan en soms - heel soms - me er ook een beetje schuldig over voel. Hoe kan je nou blij zijn terwijl ouders tobben over hun kind, mensen in de kerk een ernstige ziekte hebben, er zoveel verdriet in de wereld is. En dan is mijn blij zijn nog niet eens altijd een bewust "verheugen in de Heer". Dat zou natuurlijk wél legaal zijn. Maar ik ben ook gewoon zomaar blij, gelukkig van binnen. ZOnder echt te weten waar het vandaan komt. Natuurlijk, ik heb de beste mooiste liefste vrouw van de wereld (meestal) en schattige kinderen en kleinkinderen (bijna altijd) en vrienden waar je op kan bouwen. Het zal allemaal wel helpen. Maar het meest zit het gewoon van binnen! Er schijn toch een lichtje wat niet zo snel uitgaat. Soms gebeurt het, een klein poosje. Het heeft ook weleens langer geduurd. Maar vandaag is het er. Hoera!

Ik blijf de Heer verwachten!

In een oude versie van deze woorden volgt er dan:"Mijn ziel wacht onverstoord, ik hoop in al mijn klachten, op zijn onfeilbaar Woord". Dat gebeurt ook. In alle ondoorzichtige situaties in deze gebroken wereld blijven we de Heer verwachten. Zowel in déze wereld als in de toekomende eeuw. De vaste wetenschap dat God niets uit de handen loopt is mijn houvast. Hoe lief heb ik Uw wet. Dat we Gods doel mogen kennen en Zijn regels voor dit leven mogen uitvoeren maakt alles anders. We blijven bidden. Voor Mattanja, maar ook voor Joh, die waarschijnlijk gaat sterven aan kanker. Maar ook voor West Friesland waarin duizenden mensen wonen, die allemaal heel zeker eens gaan sterven. Het leven is een dodelijke gebeurtenis, die wacht op een fantastische transformatie, wedergeboorte noemen we dat dan. Als je gestoven bent voor je sterft hoef je niet meer te sterven áls je sterft. Doordenkertje? Ach, toe maar.

Wie of wat is Shariah 4 Holland?

Een kind is ons geboren!

Dat gebeurt in een land, dat in duisternis verkeert. Rampzalige toestanden in de tijd van Jesaja. Kinderen werden misbruikt door ze aan de goden te offeren, het recht werd verkracht, er was oorlogsdreiging, sociaal onrecht was aan de orde van de dag. En dan is er een teken van hoop! Een kind! Een kind is ons geboren. Ik vind élk kind een teken van hoop. De geboorte van een nieuw mens is wel degelijk een wonder, hoe wetenschappelijk je het óók kan benaderen. Maar dit Kind is het grootste Wonder, want zijn vader is God! De maagdelijke geboorten, zonder tussenkomst van een man, iets tussen God en Maria, is de nieuwe start van God met de mensheid. Adam wordt gepasseerd en er wordt een nieuwe Adam gecreëerd. Hij zal zijn volk verlossen. Nog niet. Maar kómen zal het. Die met tranen zaaien zullen met gejuich maaien.

Het monster?

Ik werd ziek van de gedachte dat iemand zich aan mijn (klein) kinderen zou vergrijpen. Ik word ook ziek van de manier waarop we ons met z'n allen storten op de dader(s). Zeker, ze moeten met hun "poten"van kinderen afblijven. Maar wij roepen wel héél hard "kruisigt hem". Zou er iets van plaatsvervangende schuld in zitten? Wie werpt de eerste steen? Nee, dan gaat het niet alleen over kinderporno, maar over de medeverantwoordelijkheid voor de duurzame ontwrichting van deze maatschappij. Nederland heeft God en de wet van God verlaten. Dan komt het tot allerlei uitwassen. Dat was vroeger al zo toen mensen hun kinderen aan de moloch offerden, dat is vandaag ook zo nu de maatschappij zijn kinderen aan de mammon (geldgod) offert. Een diepgaande verandering is nodig, waarin het gezin weer centraal komt te staan. Een écht gezin, waarin vader en moeder vaste bakens zijn voor hun kinderen.

Blijf met je poten van de kinderen af!

Waar zijn de mannen en de vrouwen, die bereid zijn een offer te brengen voor een ideaal? Waar zijn de mannen en de vrouwen die nog in opstand komen tegen onrecht? Die zo walgen van kinderporno dat ze gaan zeggen TOT HIER EN VERDER OVER MIJN LIJK!! Die willen gaan voor een wereld waar kinderen VEILIG zijn. Hier, in Afghanistan, in Gaza en in een bus in Jeruzalem? Waarom laten we met z'n allen deze wereld al TV kijkend naar de verdommenis gaan? Wat moet er wél gebeuren voor we in actie komen. En wát, wát kunnen we in GODS Naam doen? Welk offer kúnnen we brengen, of kúnnen we alleen maar wachten tot álles kapot is? Goed bestuur werd BLOEDBESTUUR. En onze (klein) kinderen schepen we op met een failliete wereld. Ik zou wel 100.000 reacties willen hebben op een schrijven als dit en liefst een miljoen om de grootste demonstratie ooit te ontketenen: NO MORE!

Het huis van mijn Vader!

In het huis van mijn Vader is plaats genoeg. Het zijn woorden van Jezus zelf. Veel kerken denken dat er maar één kamer is, waar hun muziek wordt gespeeld, hun soortgenoten zitten. Onvoorstelbaar dat er ook andersdenkende mensen in het huis van de Vader zouden verblijven. Toch is dat het huis van de Vader van Jezus: kamers genoeg en plaats voor iedereen! Maakt het dan niet meer uit wat je gelooft? Het is wél het huis van de Vader van Jezus. En Hij heeft Jezus aangesteld als Hoofd van het gezin. Zonder Hem is er geen huis van de Vader. Dat lijkt me redelijk. Maar mét Hem is er plaats voor iedereen, van links tot rechts en hoog tot laag

Waarom Jezus?

Hoe was Jezus nu de Zoon van God? In het begin was het Woord, en het Woord was bij God en door het Woord is de schepping er en het Woord is vlees geworden (geboren als kind) en zo is daar Jezus. God is één! Als is uit, door en tót God. Vóór in den beginne kunnen wij niet denken, op het moment van in den beginnen sprak God een Woord, Gods Woord en als God spreekt gebeurt er iets. De schepping gebeurde. En dat gebeurende Woord is "het begin der schepping Gods". Dat Woord is uiteindelijk zichtbaar geworden in Bethlehem als het zichtbare, volmaakte Woord van God: Jezus! Dat valt niet te vatten in dogmatische termen als helemaal of half mens of God. Jezus is wie Hij is, zoals God ISWIEHIJIS. En is Jezus Naam zijn wij kinderen van een nieuwe schepping. Een schepping uit de hemel. Door geloof in Jezus maken we deel uit van een nieuwe eeuw! De eeuw(igheid) van God.

Barmhartigheid triomfeert over het oordeel!

Dat staat écht in de Bijbel, kijk maar! Hier.. Wat betekent dat toch? Oordelen kunnen we allemaal. En soms moet dat ook. Als ik naar veel reacties kijk op mijn blogjes hier kunnen we het heel goed. Voor de discussie ook niks mis mee, maar soms..zie en merk ik dat mensen diep geraakt, besachadigd worden door het (ver)oordelend gedrag van de ander. De barmhartigheid, de genade naar mijn medemens overwint dat oordeel. Hij, zij, man, vrouw, moslim, christen, bhoedist, homo, transseksueel, wettisch en wetteloos, we zijn allemaal schepselen, ménsen. We behoren allemaal tot de Schepping die God zó lief had, dat Hij zijn Zoon er voor overhad om deze te redden. Religie zonder barmhartigheid, óók geloof in Jezus zonder barmhartigheid, is het niet eens waard om geloof te heten. Vuilnis. Weg ermee!

Herziene Statenvertaling

Vanaf morgen is de HSV (Herziene Staten Vertaling) beschikbaar. Al veel langer konden we voorproefjes ervan lezen. Ik wil nu even niet op het taalgebruik ingaan. Wel op de gebruikte grondtekst, de Textus Receptus, de ontvangen tekst. Weinig mensen weten dat alle nieuwe Bijbelvertalingen uitgaan van door wetenschappers samengestelde teksten, gebundeld in bijvoorbeeld de Nestlé Aland of de W&H (Westcott & Hort). En zijn dus verschillende grondteksten. Het gaat dan niet om een paar aanpassingen, maar over duizenden! Er is veel te zeggen voor een vertrouwen op de Textus Receptus en dus op de HSV. Ik zal met genoegen deze nieuwe herziening gaan gebruiken en hoop dat velen met mij dat willen doen.