Storm

Mooi, storm op zee. Wild, ontembaar, schuimkoppen. Onder de indruk van God's scheppingsmacht. Toch is de zee in de Bijbel altijd een beeld van het kwaad. Als er uiteindelijk geen kwaad meer is staat er ook "en de zee was er niet meer". Dan kn het niet meer stromen op zee. Of we dat helemaal letterlijk of figuurlijk, geestelijk, moeten zien laat ik even in het midden. Ik kan in ieder geval wl genieten van een storm op zee. En leer er ook een beetje van dat een rustig voortkabbelend leventje k niet alles is. Wel fijn dat er iemand is, waarvan je kunt zeggen: "Wie is hij, dat ook de wind en de zee hem gehoorzaam zijn?"